مسأله 213- در حجّ بذلى، دهنده پول مى‌تواند از بذلش برگردد (مگر اين كه خويشاوند يكديگر باشند) ولى اگر در بين راه باشد، بايد هزينه بازگشت او را بپردازد، و اگر بعد از احرام باشد، بازگشت او اشكال دارد.

مسأله 214- قربانى در حجّ بذلى بر عهده دهنده پول (باذل) مى‌باشد، ولى كفّارات بر عهده وى نيست، هر چند احتياط مستحب آن است كه كفّارات غير عمدى را بپردازد. و اگر باذل پول قربانى را ندهد حج واجب نمى‌شود. مگر اين كه در بازگشت زندگى او تأمين باشد، كه در اين صورت حج بر وى واجب مى‌گردد، و به جاى قربانى روزه مى‌گيرد.

مسأله 215- مواردى كه شخص، يا نهاد، يا ارگانى، فردى را بدون اين كه ملزم به انجام كارى باشد به حج مى‌فرستد، شبيه حجّ بذلى است، و قبول آن لازم است و كفايت از حجّ واجب مى‌كند.

مسأله 216- كسى كه توانايى سفر حج ندارد، و اميدى به تواناييش در آينده نيز نمى‌باشد، علاوه بر اين، از نظر مالى نيز مستطيع نيست، اگر شخصى نفقه حج او را بدهد، حج بر او واجب نمى‌شود تا شخصى را نايب كند كه از طرف او به حج برود، همچنين است اگر شخصى او را ميهمان كند.