فصل سوّم: حجّ مستحبّى‌

مسأله 200- مستحب است براى كسانى كه استطاعت ندارند، يا ساير شرايط در آنها جمع نيست، يا حج واجب را بجا آورده‌اند، حج بجا آورند، بلكه مستحب است هر سال تكرار كنند؛ ولى چنانچه ازدحام بيش از حدّ حجّاج، توليد مزاحمت شديد براى كسانى كه هنوز حج بجا نياورده‌اند مى‌كند، سزاوار است كسانى كه حجّ واجب بجا آورده‌اند موقّتاً از انجام حجّ مستحبّى خوددارى نمايند. همچنين سزاوار است هنگام نوبت گذارى، مسؤولين نوبت را به كسانى دهند كه مى‌خواهند براى نخستين بار حجّ واجب بجا آورند، ولى اگر خانه خدا (فرضاً) يك سال به اندازه كافى زائر نداشته باشد، بر حاكم شرع واجب است عدّه‌اى را با هزينه بيت المال به حج بفرستد؛ هر چند حجّ واجب خود را انجام داده باشند.

مسأله 201- در حجّ مستحبّى زن، اجازه شوهر لازم است. حتّى اگر حجّ مستحبّى فرزند بدون اجازه پدر يا مادر باعث آزار آنها شود اشكال دارد.

مسأله 202- كسى كه هزينه حج را ندارد مستحبّ است قرض كند و به حج برود؛ مشروط بر اين كه بتواند قرض را بدون مشقّت اداء كند.