هنگام ازدحام انجام مى‌دهند)، يا اتّصال صفوف را مراعات ننمايد، بايد نمازش را اعاده كند.

مسأله 1361- نمازهاى شخصى كه خيال مى‌كرده سجده بر سنگفرشهاى مسجدالحرام يا مسجدالنّبى صحيح نيست، و بر پشت دست خود سجده نموده، صحيح نيست؛ مگر اين كه جاهل قاصر باشد.

مسأله 1362- حاجى مخيّر است نماز را در محلّى كه ثواب فراوانى دارد (مانند روضه مطهره مسجدالنّبى)، امّا مجبور است بر فرش سجده كند بجا آورد، يا در جايى كه ثواب كمترى دارد، ولى مى‌تواند بر سنگ سجده نمايد.

مسأله 1363- حجّاج محترمى كه در نماز جماعت اهل سنّت بر روى ويلچر يا صندلى نماز مى‌خوانند، به هنگام ركوع كمى خم مى‌شوند، و به هنگام سجده كمى بيشتر، و نمازشان صحيح است، و لازم نيست كفشهاى خود را بيرون آورند، يا مهر به پيشانى بچسبانند.

3- نماز مسافر

مسأله 1364- مسافران مخيّرند نماز خود را در مسجدالحرام و مسجدالنّبى، بلكه در تمام شهر مكّه و مدينه، تمام يا قصر به جا آورند، و نماز تمام افضل است، و فرقى بين مكّه و مدينه قديم و امروز نيست.

مسأله 1365- با توجّه به اين كه قصد اقامه عشره بايد در يك محل، يا دو محلّ نزديك به هم باشد (مثلًا با فاصله سه يا چهار كيلومتر) حجّاج محترم نمى‌توانند با احتساب ايّام عرفات و مشعر و منى قصد ده روز كنند، ولى چنانچه قصد ده روز توقّف در مكّه كنند، و پس از گذشت ده روز به عرفات و مشعر و منى بروند، يا بعد از خواندن يك نماز چهار ركعتى از قصد برگردند، و به آن امكنه مقدسّه بروند، نمازشان در همه اين مكانها كامل‌