مسأله 460- در احكامى كه گفته شد، فرقى بين عقد دائم و موقّت نيست.

مسأله 461- هرگاه مرد غير مُحرِم زن مُحرِمى را عقد كند، احتياط واجب آن است كه او را طلاق دهد، و در صورت علم به مسأله، حرام ابدى نيز مى‌شود؛ بنابر احتياط واجب.

مسأله 462- رجوع كردن در حال احرام به زنى كه وى را طلاق رجعى داده، اشكالى ندارد.

مسأله 463- هرگاه شخص سوّمى زنى را براى كسى كه در احرام است عقد كند، و محرم دخول نمايد، و هر سه نفر عالم به حكمِ بطلان باشند، بر هر يك از آنان يك شتر به عنوان كفّاره واجب است، ولى اگر آميزش صورت نگيرد، بر هيچ كدام كفّاره‌اى واجب نمى‌شود، و در اين حكم تفاوتى نيست بين آن كه زن و عاقد محرم باشند، يا نباشند، و اگر بعضى از آنها حكم را مى‌دانسته، و بعضى ديگر نمى‌دانسته‌اند، كفّاره فقط بر كسى كه مى‌دانسته واجب است.

14- نگاه كردن‌

مسأله 464- جايز نيست مُحرِم به همسر خود از روى شهوت نگاه كند؛ ولى نگاه بدون قصد لذّت مانعى ندارد.

مسأله 465- هرگاه به قصد لذّت به همسرش نگاه كند، بايد يك گوسفند كفّاره بدهد، و اگر با اين كار منى از او خارج شود، احتياط واجب آن است كه يك شتر كفّاره بدهد.

مسأله 466- هرگاه عمداً به زن ديگرى غير از همسرش نگاه كند، و با اين كار منى از او خارج شود، احتياط واجب آن است كه در صورت توان يك‌