متروك اجتماع جان مى‌سپارند و حتّى گاهى كسى كه جسد آنها را از زمين بردارد و به خاك بسپارد پيدا نمى‌شود.

كدام وجدان اجازه مى‌دهد در عصرى كه در آن ادعاى الغاى بردگى مى‌شود چنين بردگان بينوايى در كنار اجتماع وجود داشته باشند و هيچ كس در راه آزادى آنها قدم بر ندارد؟!

ولى نبايد فراموش كرد كه اين بردگى رقّت‌بار را كه بدبختانه بسيارى از جوامع امروزى عملًا به رسميّت شناخته‌اند و صحّه پاى آن گذارده‌اند مولود همان سهولت ارتباطهاى نامشروع است.

زيرا زنانى كه در اين لجنزارهاى متعفّن اجتماع دست و پا مى‌زنند غالباً همان قربانيان ارتباطهاى نامشروعند كه تدريجاً به اين مراكز كشيده شده‌اند. شرح حال بعضى از اين زنان كه در پاره‌اى از كتاب‌ها آمده بدون شك غم‌انگيزترين تراژدى‌ها را تشكيل مى‌دهد، و لكّه ننگى بر پيشانى جوامع امروز محسوب مى‌گردد، و متأسفانه كمتر روى آن بحث مى‌شود.

بنابراين هم براى جلوگيرى از فرو ريختن خانواده‌ها، و هم براى جلوگيرى از سقوط و كاهش ازدواج،