آنها به بعضى از روايات در هر سه موضوع تمسّك جسته‌اند كه يا سند درستى ندارد يا دلالت آن مردود است (و به زودى به خواست خدا شرح آن خواهد آمد).

به نظر مى‌رسد انگيزه ديگرى براى اين حركت نادرست دارند، آنها گرفتار وسوسه در مسأله توحيد و شركند و شايد چنين مى‌پندارند زيارت قبور به مفهوم پرستش آنهاست و لا بد همه مسلمين غير از آنها مشرك و ملحدند!!

سابقه تاريخى‌

احترام به قبور گذشتگان- به خصوص قبور بزرگان- سابقه‌اى بسيار طولانى دارد، از هزاران سال پيش، مردم جهان امواتشان را گرامى مى‌داشتند، و به قبور آنها- به خصوص بزرگانشان- احترام مى‌گذاشتند، كه فلسفه و آثار مثبت اين كار بسيار است.

نخستين فايده بزرگداشت گذشتگان، نگهدارى حرمت اين عزيزان است و قدرشناسى از آنان، يكى از نشانه‌هاى عزّت و شرف انسانى است، و سبب تشويق جوانان به پيمودن راه آنهاست.

دوّمين اثر، گرفتن درس‌هاى عبرت از قبور خاموش امّا گوياى آنها، و زدودن زنگار غفلت از آيينه قلب انسان و بيدارى و هشيارى در برابر زرق و برق تخديركننده دنيا، و كاستن از سيطره هوا و هوسهاست، و به تعبير امير مؤمنان على (عليه السلام) مردگان بهترين واعظانند.