كردند و در تواريخ عدد اين گروه بسيار زياد ذكر شده است و جالب اين كه مى‌گويد شيطان بر آنها غلبه كرد و غلبه شيطان هم به سبب گناهانى بود كه مرتكب شده بودند، پس گناهان پيشين باعث گناه بزرگ فرار از زحف يعنى پشت كردن به ميدان و دشمن شد، گرچه ذيل آيه مى‌گويد كه خداوند آنها را بخشيد، ولى بخشش پروردگار به سبب پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) مفهومش اين نيست كه آنها عادل بودند و مرتكب گناه نشدند، بلكه با صراحت قرآن مى‌گويد آنها مرتكب گناهان متعدّدى شدند.

در ميان مفسّران، معروف است كه اين آيه مربوط به «وليد بن عُقبة» است كه پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) او را با گروهى براى جمع‌آورى زكات طايفه «بنى المصطلق» فرستاد، وليد برگشت و گفت اين‌ها آماده زكات نيستند و بر ضدّ اسلام قيام كرده‌اند.

گروهى از مسلمانان حرف وليد را باور كردند و آماده پيكار با آن‌