گذشته آمد كه عدّه‌اى چنين مى‌پنداشتند كه اگر قداست كامل صحابه از دست آنها گرفته شود، حلقه اتّصال ميان آنها و پيامبر (صلى الله عليه و آله) بريده خواهد شد، زيرا كتاب الله و سنّت پيامبر (صلى الله عليه و آله) توسّط آنها به ما رسيده است.

ولى پاسخ اين سخن روشن است، زيرا هيچ كس همه صحابه را- خداى نكرده- نادرست و دروغگو نمى‌داند، چرا كه در ميان آنها افراد ثقه و مورد اعتماد فراوان بودند و همانها مى‌توانند حلقه اتّصال ما با پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) باشند، همان‌گونه كه ما درباره ياران اهل بيت (عليهم السلام) مى‌گوييم.

جالب اين كه در قرون بعد نيز همين مشكل وجود دارد، زيرا امروز ما با چندين واسطه خود را به عصر رسول خدا (صلى الله عليه و آله) مى‌رسانيم، ولى هيچ كس نمى‌گويد همه اين واسطه‌ها ثقه و صادق القول هستند و همگى داراى قداستند و اگر غير از اين باشد، دين ما از بين مى‌رود.

بلكه همه مى‌گويند بايد روايات را از افراد ثقه و عادل اخذ نمود، كتب رجال نيز براى همين مقصود يعنى شناخت ثقات از غير ثقات نگاشته شده است، حال چه مانعى دارد درباره صحابه همان گونه عمل كنيم كه در رابطه با ديگران عمل مى‌كنيم؟!

2- اين تصوّر كه «جرح» يعنى ايراد نقص بر بعضى از صحابه، مقام شامخ پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله) را پايين مى‌آورد، پس به اين دليل جايز نيست.

بايد از كسانى كه به اين دليل تمسّك مى‌جويند پرسيد: آيا قرآن‌