عبّاس بن عبد المطّلب از خدا تقاضاى باران كرد و عبارتش در موقع دعا اين بود: «اللّهم إنّا كنّا نتوسّل إليك بنبيّنا و تسقينا و إنّا نتوسّل إليك بعمّ نبيّنا فاسقنا؛ خداوندا ما به پيامبر خود متوسّل مى‌شديم و تو باران براى ما مى‌فرستادى، الآن متوسّل به عموى پيغمبرمان مى‌شويم، باران براى ما بفرست». راوى مى‌گويد به دنبال آن باران فراوانى نازل شد. [1]

خاندان پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) وسيله منند آنها در پيشگاه او سبب تقرّب من مى‌باشند، اميدوارم فرداى قيامت به سبب آنها نامه اعمال من به دست راست من سپرده شود!

اين حديث را «رفاعى» نويسنده كتاب التوصّل إلى حقيقة التوسّل در كتاب خود آورده است. [2]

همين نويسنده كه در مورد توسّل بسيار سخت‌گير است، 26

[1]. صحيح بخارى، جلد 2، صفحه 16، باب صلاة الاستسقاء.

[2]. التوصّل إلى حقيقة التوسّل، صفحه 329.