با اين حال باز بايد سخنان شيخ نورى را عقيده شيعه تلقى كرد؟

حال عدّه‌اى از متعصّبان وهّابى اين كتاب (فصل الخطاب) را بهانه كرده و اصرار دارند مسأله تحريف قرآن را به شيعه نسبت دهند، در حالى كه:

1- اگر نگارش يك كتاب، دليل بر اعتقاد شيعه به اين امر شود، بايد اعتقاد به تحريف را به علماى اهل سنّت نيز نسبت بدهيم، زيرا «ابن الخطيب مصرى» نيز كتاب «الفرقان فى تحريف القرآن» را نگاشته و اگر بيزارى علماى الأزهر از كتاب مزبور دليل بر نفى محتواى آن باشد، مخالفت علماى نجف اشرف از نوشته‌هاى «فصل الخطاب» نيز دليل بر اين معناست.

2- در تفسير «قرطبى» و «درّ المنثور» كه هر دو از تفاسير معروف اهل سنّت است، از عايشه (همسر پيامبر (صلى الله عليه و آله)) نقل شده كه مى‌گويد: «انّها- اى سورة الأحزاب- كانت مأتى آية فلم يبق منها إلّا ثلاث و سبعين!» [1]، «سوره احزاب 200 آيه بود كه از آن جز 73 آيه باقى نمانده است!».

از آن بالاتر در صحيح بخارى و صحيح مسلم نيز رواياتى ديده مى‌شود كه بوى تحريف مى‌دهد. [2]

ولى ما هرگز به خود اجازه نمى‌دهيم كه قول به تحريف را به خاطر

[1]. تفسير قرطبى، جلد 14، صفحه 113 و تفسير الدرّ المنثور، جلد 5، صفحه 180.

[2]. صحيح بخارى، جلد 8، صفحه 208 تا 211 و صحيح مسلم، جلد 4، صفحه 167 و جلد 5، صفحه 116.