مذاهب اهل سنّت را در بسم الله براى آنها نقل مى‌كنيم، تعجّب آنها افزون مى‌شود. لازم است در اينجا نخست به فتاواى موجود در اين مسأله و سپس به روايات مختلفى كه در اين بحث وارد شده است، مراجعه كنيم.

به طور كلى فقهاى اهل سنّت سه گروه شده‌اند:

1- گروهى مى‌گويند بسم الله در آغاز سوره حمد بايد خوانده شود. در نمازهاى جهريّه به صورت جهر و در نمازهاى اخفائيه به صورت آهسته، اينها امام شافعى و اتباع او هستند.

2- كسانى كه مى‌گويند خوانده شود ولى مطلقاً آهسته بخوانند و آنها حنابله (پيروان احمد حنبل) هستند.

3- گروه ديگرى خواندن بسم الله را مطلقاً ممنوع مى‌دانند و آنها پيروان امام مالك هستند. قول پيروان ابو حنيفه نيز نزديك به مالك است.

عبارت ابن قدامه فقيه مشهور اهل سنّت در كتاب مغنى چنين است:

«إنّ قراءة بسم الله الرحمن الرحيم مشروعة فى أوّل الفاتحة و أوّل كلّ سورة فى قول أكثر أهل العلم و قال مالك و الأوزاعى لا يقرؤها فى أوّل الفاتحة ... و لا تختلف الرواية عن أحمد أنّ الجهر بها غير مسنون ...

و يروى عن عطاء و طاووس و مجاهد و سعيد بن جبير الجهر بها و هو مذهب الشافعى ...؛ قرائت بسم الله الرحمن الرحيم در آغاز سوره حمد