مى‌اندازد. بعضى مطلقاً اجازه مسح بر كفش‌ها را مى‌دهد و بعضى مطلقاً نفى مى‌كند و بعضى محدود به حال ضرورت مى‌كند و مقدار آن را در سفر سه روز و در حضر يك روز تعيين مى‌نمايد.

4- بهترين طريق جمع ميان روايات آن است كه مدار اصلى، مسح بر خود پاهاست (و به عقيده آنها شستن پاها) و به هنگام ضرورت مانند جنگ و سفرهاى سخت كه آنها به جاى نعلين، كفش- و به تعبير آنها خفّ- مى‌پوشيدند و بيرون آوردن آن از پا مشكلاتى داشت بر روى كفش (شبيه جبيره) مسح مى‌كردند.