5- «عن ابى مالك الأشعرى أنّه قال لقومه: اجتمعوا اصلّى بكم صلاة رسول الله (صلى الله عليه و آله) فلمّا اجتمعوا قال: هل فيكم أحد من غيركم؟ قالوا: لا، إلّا ابن اخت لنا، قال: ابن اخت القوم منهم، فدعا بجفنة فيها ماء فتوضّأ و مضمض و استنشق و غسل وجهه ثلاثاً و ذراعيه ثلاثاً ثلاثاً و مسح برأسه و ظهر قدميه ثمّ صلّى بهم؛ از ابى مالك اشعرى نقل شده كه به قوم خود گفت: جمع شويد تا نمازى همچون نماز رسول خدا (صلى الله عليه و آله) براى شما بخوانم، هنگامى كه اجتماع كردند، گفت: آيا در ميان شما از كسى از غير شما هست؟ گفتند: نه، مگر يكى از خواهرزاده‌هاى ما (كه شوهرش از قبيله ديگر است) گفت: خواهر زاده نيز جزء قبيله محسوب مى‌شود (اين تعبير نشان مى‌دهد كه نظام حاكم مانع از اين بوده كه نماز يا وضوى رسول خدا (صلى الله عليه و آله) آنچنان كه بوده- به دلايل سياسى- توضيح داده شود) در اين هنگام ظرف آبى خواست و وضو گرفت، مضمضه و استنشاق كرد و صورتش را سه بار شست، همچنين دست‌ها را سه بار، و سر و پشت پاها را مسح كرد، سپس با آنها نماز خواند». [1]

[1]. مسند احمد، جلد 5، صفحه 342.