به خدا معرّفى مى‌كرد

«الصَّلَاةُ قُرْبَانُ كُلُّ تَقِىٍّ». [1]

در اينجا سخن در اين است كه آيا جدا ساختن پنج نماز در پنج وقت يك حكم الزامى است كه بدون آن نماز باطل است (مانند نماز قبل از وقت) يا مى‌توان نماز را در سه وقت نيز انجام داد، (ظهر و عصر با هم و مغرب و عشا نيز با هم انجام گيرد).

علماى تشيّع- به پيروى از مكتب اهل بيت (عليهم السلام)- عموماً اتّفاق نظر دارند كه انجام نماز در سه وقت جايز است هر چند افضل و برتر انجام نماز در پنج وقت است.

ولى فقهاى اهل تسنّن غالباً- جز عدّه كمى- انجام نماز را در پنج وقت واجب مى‌شمرند، (تنها جمع ميان نماز ظهر و عصر روز عرفه در عرفات، و مغرب و عشاى شب عيد قربان را در مشعر الحرام جايز مى‌دانند، و بسيارى از آنان، در سفر يا در مواقع بارانى كه آمد و رفت به مسجد براى نماز جماعت مشكل است نيز، جمع ميان دو نماز را جايز شمرده‌اند).

از نظر فقهاى شيعه- همان گونه كه گفته شد- در عين تأكيد بر افضليّت نماز در پنج وقت و جدا از هم، مسأله ترخيص و اجازه در انجام نمازها در سه وقت يك عطيّه الهى براى تسهيل در امر نماز و توسعه بر مردم محسوب مى‌شود، و آن را هم آهنگ با روح اسلام كه «شريعت سمحة سهلة» است، مى‌دانند.

[1]. كافى، جلد 3، صفحه 265، حديث 26.