تأكيد فراوان دارند.

مجموع آنچه در بالا گفته شد، دليل روشنى بر حديث مشهورى است كه هيچ كار انسان براى شيطان ناراحت‌كننده‌تر از سجده نيست، و در حديث ديگرى مى‌خوانيم: «پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) به يكى از ياران خود فرمود: اگر مى‌خواهى در قيامت با من محشور شوى براى خداوند قهّار سجده‌هاى طولانى بجا آور»؛

«وَ إِذَا أرَدْتَ أنْ يَحْشُرَكَ اللهُ مَعِى يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأطِلِ السُّجُودَ بَيْنَ يَدَىِ اللهِ الوَاحِدِ الْقَهّارِ». [1]

2- سجده براى غير خدا جايز نيست‌

ما معتقديم سجده براى غير ذات پاك خداوند واحد يكتا جايز نيست، زيرا سجده نهايت خضوع و مصداق بارز پرستش است و عبوديّت مخصوص خداست.

تعبير (وَ لِلَّهِ يَسْجُدُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ) [2] با توجه به مقدّم شدن «للّه» در جمله مزبور، آيه دلالت بر حصر دارد يعنى همه و همه در آسمان و زمين فقط براى خدا سجده مى‌كنند!

همچنين جمله‌ (لَهُ يَسْجُدُونَ) در آيه 206 اعراف نشان ديگرى از انحصار سجده براى خداست.

اصولا سجده آخرين درجه خضوع است و آن مخصوص خدا

[1]. سفينة البحار، مادّه سجود.

[2]. سوره رعد، آيه 15.