احكام الهى مصونيّت پيدا نمى‌كند، و هرج و مرج غريبى در احكام جاودانه اسلام پديد مى‌آيد و در واقع كلّ احكام اسلام به خطر مى‌افتد.

ج) علت مخالفت عمر

چرا عمر با اين دو دستور به مخالفت برخاست؟ در مورد حجّ تمتّع تصوّرش اين بود، مسلمانانى كه به حج مى‌آيند بايد حج و عمره را تمام كنند و از احرام به درآيند، و بعد مثلا با همسران خود آميزش كنند، و اين كه عمره تمتع را بجا آورند و چند روزى از احرام به درآيند و آزاد باشند، اين كار خوبى نيست و با روح حج نمى‌سازد!

در حالى كه اين پندار نادرستى است، چون حجّ و عمره دو برنامه جداگانه است كه ممكن است حتّى بيش از يك ماه ميان آنها فاصله شود، مسلمانان در شوّال يا ذى القعده به مكّه مشرّف مى‌شوند و عمره را بجا مى‌آورند و تا روز هشتم ذى الحجّه آزاد مى‌باشند و سپس براى مراسم حج محرم مى‌شوند و به عرفات مى‌روند. اين چه ايرادى دارد كه او نسبت به آن از خود حسّاسيّت نشان داد.

و امّا در مورد متعه و ازدواج موقّت، به پندار بعضى تصوّر او بر اين بود كه اگر عقد موقّت جايز شود، شناختن نكاح از زنا مشكل مى‌شود، چرا كه هر مردى را با زنى ديديم، ممكن است ادّعا كنند كه ما ازدواج موقّت داريم! و زنا گسترش پيدا مى‌كند!