ساير امامان معصوم و قبور شهدا و بزرگان اسلام جلوگيرى كنند، و مفهوم واقعى زيارت و توسّل و تبرّك و شفاعت طلبيدن را به آنها تعليم دهند.

به همه مردم بگويند، همه چيز و همه كار به دست خدا، و او مسبّب الاسباب و قاضى الحاجات و كاشف الكربات و كافى المهمّات است، و اگر به پيامبر (صلى الله عليه و آله) و امامان متوسّل مى‌شويم، آنها به اذن پروردگار و با استمداد از ذات پاك او كارى انجام مى‌دهند يا در پيشگاه خداوند شفاعت مى‌كنند و از او تقاضاى بر آمدن حاجات مى‌نمايند.

سجده كردن بعضى از عوام در برابر اين قبور مقدّس، تعبيراتى كه بوى الوهيّت نسبت به آنان مى‌دهد، گره زدن چيزى به ضريح آنان و مانند اين‌ها، همه از امور ناشايست و مشكل آفرين است و چهره يك كار مثبت و بسيار سازنده (زيارت) را دگرگون مى‌سازد، و بهانه به دست اين و آن مى‌دهد تا مردم را از بركات زيارت محروم سازند.