(26) قُلِ اللَّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِى الْمُلْكَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلى‌ كُلِّ شَىْ‌ءٍ قَديرٌ ا 27 تُولِجُ اللَّيْلَ فِى النَّهارِ وَ تُولِجُ النَّهارَ فِى اللَّيْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ‌

بگو: «بار الها! اى مالك حكومت‌ها! به هر كس بخواهى، حكومت مى‌بخشى؛ و از هر كس بخواهى، حكومت را مى‌گيرى؛ هر كس را بخواهى، عزت مى‌دهى؛ و هر كه رابخواهى خوار مى‌كنى. تمام خوبى‌ها به دست توست؛ تو بر هر چيزى قادرى.

شب را در روز داخل مى‌كنى، و روز را در شب؛ و زنده را از مرده بيرون مى‌آورى، و مرده را از زنده؛ و به هر كس بخواهى، بدون حساب، روزى مى‌بخشى.

شأن نزول:

پيروزى بر ايران و روم‌

مفسر معروف «طبرسى» در «مجمع البيان» دو شأن نزول براى آيه اوّل ذكر كرده است كه هر دو يك حقيقت را تعقيب مى‌كنند:

1- هنگامى كه پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله «مكّه» را فتح نمود، به مسلمانان نويد داد كه: به زودى كشورهاى ايران و روم نيز زير پرچم اسلام قرار خواهند گرفت، منافقان كه دل‌هايشان به نور ايمان روشن نشده بود، و روح اسلام را درك نكرده بودند، اين مطلب را اغراق‌آميز تلقى كرده و با تعجب گفتند: محمّد صلى الله عليه و آله به «مدينه» و «مكّه» قانع نيست و طمع در فتح ايران و روم دارد در اين هنگام، آيه اوّل نازل شد. [1]

2- هنگامى كه پيغمبر گرامى صلى الله عليه و آله به اتفاق مسلمانان مشغول حفر خندق در اطراف «مدينه» بود و با نظم خاصى مسلمانان، گروه، گروه با سرعت و جديت، مشغول حفر خندق بودند تا پيش از رسيدن سپاه دشمن، اين وسيله دفاعى، تكميل‌

[1] «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛ «بحار الانوار»، ج 17، ص 169 و 170 و ج 20، ص 188 و 189.