نام کتاب : شان نزول آيات قرآن نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 72
آن هراس
داشتند و بهانه فرار قرار داده بودند مبتلا ساخت و بيمارى طاعون در آنها شايع شد،
آنها خانههاى خود را ترك كرده و براى نجات از طاعون فرار كردند، اما در بيابان
همگى از بين رفتند، مدتها از اين جريان گذشت و «حِزقِيل» [1]
يكى از پيامبران بنىاسرائيل، از آنجا عبور نمود و از خدا خواست آنها را زنده كند،
خداوند دعاى او را اجابت نمود و آنها به زندگى بازگشتند. [2]
كيست كه به
خدا «قرض الحسنهاى» دهد، (و از اموالى كه خدا به او بخشيده، انفاق كند،) تا آن را
براى او، چندين برابر كند؟ و خداوند است كه (روزى بندگان را) محدود ياگسترده
مىسازد؛ (و انفاق، هرگز باعث كمبود روزى آنها نمىشود). و به سوى او باز
مىگرديد.
شأن نزول:
معامله پر
سود
در شأن نزول
اين آيه، چنين نقل كردهاند: روزى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: هر كس
صدقهاى بدهد دو برابر آن در بهشت خواهد داشت، «ابو الدّحداح انصارى» عرض كرد: اى
رسول خدا! من دو باغ دارم اگر يكى از آنها را به عنوان صدقه بدهم دو برابر آن را
در بهشت خواهم داشت؟ فرمود: آرى.
عرض كرد:
أُمُّ الدّحداح نيز با من خواهد بود؟
فرمود: آرى.
عرض كرد:
فرزندان نيز با من هستند؟
[1] «حِزْقيل» طبق بعضى از روايات، سومين پيشواى
بنىاسرائيل بعد از موسى عليه السلام بود ( «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛
«بحار الانوار»، ج 13، ص 383).
[2] «كافى»، ج 8، ص 198 و 199؛ «بحار الانوار»،
ج 6، ص 120 و 123، و ج 13، ص 381 و 382 و 385؛ «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث.
نام کتاب : شان نزول آيات قرآن نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 72