قريش نازل شد، كه زندگى بسيار مرفه‌اى داشتند، و جمعى از مؤمنان ثابت قدمِ آغاز اسلام، همچون عمار، بلال و ... را كه از نظر زندگى مادى فقير و تهيدست بودند به باد استهزاء و مسخره مى‌گرفتند، مى‌گفتند: اگر پيامبر صلى الله عليه و آله شخصيتى داشت و از طرف خدا بود، اشراف و بزرگان از او پيروى مى‌كردند، آيه فوق نازل شد و به سخنان بى اساس آنها پاسخ داد. [1]

ا 214 أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى‌ نَصْرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَريبٌ‌

آيا گمان كرديد داخل بهشت مى‌شويد، بى آن كه حوادثى همچون حوادث گذشتگان به شما برسد؟! همانان كه گرفتارى‌ها و ناراحتى‌ها به آنها رسيد، و آن چنان ناراحت شدند كه پيامبر و افرادى كه با او ايمان آورده بودند گفتند: «پس يارى خدا كى خواهد آمد»؟! (به آنها گفته شد:) آگاه باشيد، يارى خدا نزديك است!

شأن نزول:

بهشت را به بها مى‌دهند

بعضى از مفسران گفته‌اند: هنگامى كه در جنگ احزاب ترس و خوف شديد بر مسلمانان غالب شد و در محاصره قرار گرفتند، اين آيه نازل شد و آنان را به صبر و استقامت دعوت نمود و وعده يارى و نصرت به آنها داد. [2]

[1] «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛ «جامع البيان» ابن جرير طبرى، ج 2، ص 454، ذيل آيه مورد بحث؛ «تفسير آلوسى»، ج 2، ص 100، ذيل آيه مورد بحث.

[2] «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛ «بحار الانوار»، ج 20، ص 188؛ «تفسير قرطبى»، ج 3، ص 33، ذيل آيه مورد بحث؛ «بحر المحيط»، ج 2، ص 360، ذيل آيه مورد بحث؛ «تفسير رازى»، ج 6، ص 377، ذيل آيه مورد بحث و ديگر تفاسير.