در روايت ديگرى كه از «ابو سعيد خدرى» از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل شده مى‌خوانيم:

«پيامبر اين برنامه را تا هشت يا نه ماه ادامه داد»! [1]

حديث فوق را «ابن عباس» نيز از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل كرده است. [2]

اين نكته قابل توجه است كه: تكرار اين مسأله در مدت شش يا هشت يا نه ماه، به طور مداوم در كنار خانه «فاطمه» عليها السلام براى اين است كه: مطلب را كاملًا مشخص كند تا در آينده ترديدى براى هيچ كس باقى نماند، كه اين آيه، تنها در شأن اين گروه نازل شده است، به خصوص اين كه تنها خانه‌اى كه درِ ورودى آن، در مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله باز مى‌شد،- بعد از آن كه دستور داد درهاى خانه‌هاى ديگران به سوى مسجد بسته شود- در خانه «فاطمه» بود، و طبعاً هميشه، جمعى از مردم به هنگام نماز اين سخن را در آنجا از پيامبر مى‌شنيدند (دقت كنيد).

با اين حال، جاى تعجب است: بعضى از مفسران اصرار دارند كه آيه مفهوم عامى دارد و همسران پيامبر صلى الله عليه و آله نيز در آن وارد هستند، هر چند اكثريت علماى اسلام اعم از شيعه و اهل سنت، آن را محدود به اين پنج تن مى‌دانند.

قابل توجه اين كه: «عايشه» همسر پيامبر صلى الله عليه و آله كه طبق گواهى روايات اسلامى در بازگو كردن فضائل خود، و ريزه‌كارى‌هاى ارتباطش با پيامبر چيزى فروگذار نمى‌كرد، اگر اين آيه شامل او مى‌شد، قطعاً در لابلاى سخنانش به مناسبت‌هائى از آن سخن مى‌گفت، در حالى كه هرگز چنين چيزى از او نقل نشده است.

د: روايات متعددى از «ابو سعيد خدرى» صحابى معروف نقل شده كه با صراحت گواهى مى‌دهد: «اين آيه تنها درباره همان پنج تن نازل شده است»

(نُزِلَتْ فِى خَمْسَةٍ: فِى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله وَ عَلِىٍّ وَ فاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ عليهم السلام). [3]

[1] «شواهد التنزيل» حاكم حسكانى، ج 2، ص 46 و 47 (مجمع احياء الثقافة الاسلامية التابعة لوزارة الثقافة و الارشاد الاسلامى).

[2] «درّ المنثور»، ذيل آيه مورد بحث.

[3] «شواهد التنزيل» حاكم حسكانى، ج 2، ص 40.