(1) طه‌ (2) ما أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقى‌ (3) إِلَّا تَذْكِرَةً لِمَنْ يَخْشى‌

طه.

ما قرآن را بر تو نازل نكرديم كه خود را به زحمت بيفكنى!

آن را فقط براى يادآورى كسانى كه (از خدا) مى‌ترسند نازل ساختيم.

شأن نزول:

اين همه رنج بر خود تحميل نكن‌

روايات فراوانى در شأن نزول نخستين آيات فوق آمده كه از مجموع آنها استفاده مى‌شود، پيامبر صلى الله عليه و آله بعد از نزول وحى و قرآن، عبادت بسيار مى‌كرد، مخصوصاً ايستاده به عبادت مشغول مى‌شد آن قدر كه پاهاى او متورم گرديد، گاه براى آن كه بتواند به عبادت خود ادامه دهد، سنگينى خود را بر يك پا قرار مى‌داد، و گاه بر پاى ديگر، گاه بر پاشنه پا مى‌ايستاد و گاه بر انگشتان پا.

آيات فوق نازل شد و به پيامبر صلى الله عليه و آله دستور داد: اين همه رنج و ناراحتى بر خود تحميل نكند. [1]

[1] براى آگاهى از اين روايات به «تفسير نور الثقلين» و «درّ المنثور»، آغاز سوره «طه» مراجعه فرمائيد.