«نمى‌دانم از پيروزى خيبر خوشحال‌تر باشم يا از بازگشت جعفر»؟ [1]

مى‌گويند: علاوه بر مسلمانان، هشت نفر از شاميان كه در ميان آنها يك راهب مسيحى بود و تمايل شديد به اسلام پيدا كرده بودند، خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله رسيدند و پس از شنيدن آيات سوره «يس» به گريه افتاده، مسلمان شدند و گفتند: چقدر اين آيات به تعليمات راستين مسيح عليه السلام شباهت دارد.

طبق روايتى كه در «تفسير المنار» از «سعيد بن جبير» نقل شده: «نجاشى» سى نفر از بهترين ياران خود را به عنوان اظهار علاقه به پيامبر صلى الله عليه و آله و آئين اسلام به «مدينه» فرستاد، و همانها بودند كه با شنيدن آيات سوره «يس» گريستند و اسلام را پذيرفتند.

آيات فوق نازل شد و از اين مؤمنان تجليل كرد. [2]- [3]

ا 87 يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لاتُحَرِّمُوا طَيِّباتِ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَ لاتَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لايُحِبُّ الْمُعْتَدينَ ا 88 وَ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلالًا طَيِّباً وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ ا 89 لايُؤاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ في‌ أَيْمانِكُمْ وَ لكِنْ يُؤاخِذُكُمْ بِما عَقَّدْتُمُ الْأَيْمانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساكينَ مِنْ أَوْسَطِ ما تُطْعِمُونَ أَهْليكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْريرُ رَقَبَةٍ فَمَنْ لَمْ‌يَجِدْ فَصِيامُ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ ذلِكَ كَفَّارَةُ أَيْمانِكُمْ إِذا حَلَفْتُمْ‌

[1] «وسائل الشيعه»، ج 8، ص 52؛ «بحار الانوار»، ج 18، ص 413 و ج 21، ص 23، 24، 25 و 63 و ج 22، ص 276 و ج 88، ص 206، 208، 211 و ....

[2] اين شأن نزول با آن منافات ندارد كه سوره «مائده» در اواخر عمر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل شده باشد؛ زيرا اين مربوط به اكثريت آيات سوره است، هيچ مانعى ندارد كه بعضى از آيات در حوادث قبل نازل شده باشد و به دستور پيامبر صلى الله عليه و آله به مناسبت‌هائى در اين سوره قرار گيرد.

[3] براى آگاهى بيشتر از احاديث هجرت مسلمانان به حبشه، به منابع ذيل رجوع فرمائيد:

«بحار الانوار»، ج 18، ص 410 به بعد، باب 4: الْهِجْرَةُ الَى الْحَبَشَةِ وَ ذِكْرُ بَعْضِ أَحْوالِ جَعْفَرَ وَ النَّجاشِىَّ رَحِمَهُ اللَّهُ؛ «تفسير برهان»، ج 2، ص 344 به بعد، ذيل آيات مورد بحث؛ «مجمع البيان»، ذيل آيات مورد بحث.