و اگر زنى، از طغيان و سركشى يا اعراض شوهرش، بيم داشته باشد، مانعى ندارد با هم صلح كنند (و زن يا مرد، از پاره‌اى از حقوق خود، به خاطر صلح، صرف‌نظر نمايد.) و صلح، بهتر است؛ اگر چه مردم (طبق غريزه حبّ ذات، در اين گونه موارد) بخل مى‌ورزند.

و اگر نيكى كنيد و پرهيزگارى پيشه سازيد (و به خاطر صلح، گذشت نمائيد)، خداوند به آنچه انجام مى‌دهيد، آگاه است (و پاداش شايسته به شما خواهد داد).

شأن نزول:

رفع اختلافات خانوادگى‌

در بسيارى از تفاسير اسلامى و كتب حديث، در شأن نزول آيه، چنين نقل شده:

«رافع بن خديج» دو همسر داشت يكى مسن و ديگرى جوان، (بر اثر اختلافاتى) همسر مسن خود را طلاق داد، و هنوز مدت عدّه، تمام نشده بود كه به او گفت:

اگر مايل باشى با تو آشتى مى‌كنم، ولى بايد اگر همسر ديگرم را بر تو مقدم داشتم صبر كنى.

و اگر مايل باشى صبر مى‌كنم، مدت عدّه تمام شود و از هم جدا شويم.

زن پيشنهاد اوّل را قبول كرد و با هم آشتى كردند، آيه شريفه نازل شد و حكم اين كار را بيان داشت. [1]

ا 136 يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الْكِتابِ الَّذي نَزَّلَ عَلى‌ رَسُولِهِ وَ الْكِتابِ الَّذي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا بَعيداً

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! به خدا و پيامبرش، و كتابى كه بر او نازل كرده، و كتب (آسمانى) كه پيش از اين فرستاده است، ايمان (واقعى) بياوريد! كسى كه خدا و فرشتگان‌

[1] «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛ «مستدرك الوسائل»، ج 15، ص 106 و 107؛ «بحار الانوار»، ج 101، ص 57؛ «نور الثقلين»، ج 1، ص 557؛ «مستدرك حاكم»، ج 2، ص 308؛ «تفسير ابن كثير»، ج 1، ص 576.