در اين هنگام آيات فوق نازل شد و دستورهاى لازم در اين زمينه را به مسلمانان داد. [1]

از پاره‌اى از روايات استفاده مى‌شود: قسمتى از آيه درباره طايفه «بنى‌مدلج» نازل شده است كه: خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله رسيدند و اظهار داشتند: ما نه با شما هم‌صدا هستيم، و نه بر ضد شما گام بر مى‌داريم، پيامبر صلى الله عليه و آله پيمان ترك مخاصمه را با آنها امضاء كرد. [2]

ا 91 سَتَجِدُونَ آخَرينَ يُريدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَ يَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ كُلَّما رُدُّوا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فيها فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَ يُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَ يَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَ أُولئِكُمْ جَعَلْنا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطاناً مُبيناً

به زودى جمعيت ديگرى را مى‌يابيد كه مى‌خواهند هم از ناحيه شما در امان باشند، و هم از ناحيه قوم خودشان (كه مشركند؛ ولى) هر زمان آنان را به سوى فتنه (وبت‌پرستى) باز گردانند، با سر در آن فرو مى‌روند! اگر از درگيرى با شما كنار نرفتند و پيشنهاد صلح نكردند و دست از شما نكشيدند، آنها را هر جا يافتيد اسير كنيد و (يا) به قتل برسانيد! آنها كسانى هستند كه ما براى شما، تسلط آشكارى نسبت به آنان قرارداده‌ايم.

شأن نزول:

شدّت عمل‌

براى آيه فوق شأن نزول‌هاى مختلفى نقل شده كه يكى از مشهورترين آنها اين است:

[1] «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛ «نور الثقلين»، ج 1، ص 527؛ «بحار الانوار»، ج 20، ص 305؛ «تفسير على بن ابراهيم قمى»، ج 1، ص 145).

[2] «تفسيرعياشى»، ج 1، ص 262؛ «الميزان»، ج 5، ص 37؛ «مجمع البيان»، ذيل آيه؛ «نورالثقلين»، ج 1، ص 529.