زنان با ايمان در بين راه نيز به آنها پيوست، آيه فوق نازل گرديد. [1]

همان طور كه اشاره كرديم وجود اين شأن نزول‌ها براى آيه فوق، منافاتى با پيوستگى آن باآيات قبل ندارد همان‌طور كه بين اين دوشأن نزول نيز منافاتى نيست.

ا 196 لا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذينَ كَفَرُوا فِي الْبِلادِ ا 197 مَتاعٌ قَليلٌ ثُمَّ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمِهادُ ا 198 لكِنِ الَّذينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الا نْهارُ خالِدينَ فيها نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرارِ

رفت و آمد (پيروزمندانه) كافران در شهرها، تو را نفريبد!

اين متاع ناچيزى است؛ و سپس جايگاهشان دوزخ است، و چه بد جايگاهى است!

ولى كسانى كه (ايمان دارند، و) از پروردگارشان مى‌پرهيزند، براى آنها باغ‌هائى از بهشت است، كه از زير درختانش نهرها جارى است؛ هميشه در آن خواهند بود. اين، (نخستين) پذيرائى است كه از سوى خداوند به آنها مى‌رسد؛ و آنچه در نزد خداست، براى نيكان بهتر است!

شأن نزول:

محاصره اقتصادى و مشكلات آن‌

بسيارى از مشركان «مكّه» تجارت‌پيشه بودند، و از اين راه ثروت قابل ملاحظه‌اى به دست آورده، در ناز و نعمت به سر مى‌بردند.

و نيز يهوديان «مدينه» در تجارت مهارت داشتند، و از سفرهاى تجارى خود غالباً با دست پر باز مى‌گشتند، در حالى كه مسلمانان در آن زمان به خاطر شرائط خاص زندگى و از جمله مسأله مهاجرت از «مكّه» به «مدينه» و محاصره اقتصادى از ناحيه دشمنان نيرومند، از نظر وضع مادى بسيار در زحمت بودند، و به عسرت‌

[1] «بحار الانوار»، ج 19، ص 66 و 67؛ «امالى طوسى»، ص 471 و 472؛ «تفسير الميزان»، ج 4، ص 91.