جلوه كنند، و عمل آنها سرمشقى براى ديگران نشود، لذا علماى يهود اين شعار را در ميان آنها پخش كردند كه تنها جمعى از اشرار ما به اسلام گرويده‌اند! اگر آنها افراد درستى بودند آئين نياكان خود را ترك نمى‌گفتند و به ملت يهود خيانت نمى‌كردند، آيات فوق نازل شد و از اين دسته دفاع كرد. [1]

ا 118 يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِكُمْ لا يَأْلُونَكُمْ خَبالًا وَدُّوا ما عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفي‌ صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْبَيَّنَّا لَكُمُ الآْياتِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ ا 119 ها أَنْتُمْ أُولاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَ لا يُحِبُّونَكُمْ وَ تُؤْمِنُونَ بِالْكِتابِ كُلِّهِ وَ إِذا لَقُوكُمْ قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنامِلَ مِنَ الْغَيْظِ قُلْ مُوتُوابِغَيْظِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ ا 120 إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِها وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئاً إِنَّ اللَّهَ بِما يَعْمَلُونَ مُحيطٌ

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! محرم اسرارى از غير خود، انتخاب نكنيد! آنها از هر گونه شرّ و فسادى درباره شما، كوتاهى نمى‌كنند. آنها دوست دارند شما در رنج و زحمت باشيد. (نشانه‌هاى) دشمنى از دهان (و كلام) شان آشكار شده؛ و آنچه دردل‌هايشان پنهان مى‌دارند، از آن مهم‌تر است. ما آيات (و راه‌هاى پيشگيرى از شرّ آنها) را براى شما بيان كرديم اگر انديشه كنيد.

شما كسانى هستيد كه آنها را دوست مى‌داريد؛ اما آنها شما را دوست نمى‌دارند. در حالى كه شما به همه كتاب‌هاى آسمانى ايمان داريد، هنگامى كه شما را ملاقات‌مى‌كنند (به دروغ) مى‌گويند: «ايمان آورده‌ايم». اما هنگامى كه تنها مى‌شوند، از شدت خشم بر شما، سر انگشتان خود را به دندان مى‌گزند! بگو: «با همين خشمى كه داريد بميريد! خدا از (اسرار) درون سينه‌ها آگاه است».

[1] «مجمع البيان»، ذيل آيات مورد بحث؛ «تفسير قرطبى»، ج 4، ص 175؛ «درّ المنثور»، ج 2، ص 64.