بِالْمُؤْمِنِينَ رَئُوفٌ رَحِيمٌ‌ [1]

به يقين، رسولى از خود شما به سويتان آمد كه رنجهاى شما بر او سخت است و اصرار بر هدايت شما دارد و نسبت به مؤمنان، رئوف و مهربان است.

به خواست خدا بعداً خواهيم ديد كه «اذُن» (خوش‌باور) بودن يعنى احترام به گفته‌هاى ديگران گذاشتن و بى‌جهت ابراز عدم اعتماد به آنان ننمودن، وهمچنين نرمش و ملايمت و مهربانى و دلسوزى در حق ديگران و مشكلات آنها را مشكل خود تلقى نمودن چه اثر عميقى در نفوذ در افكار ديگران دارد.

همچنين در سيره پيغمبراكرم صلى الله عليه و آله و سلم مى‌خوانيم: «هميشه آغاز به سلام مى‌كرد، و اگر كسى او را براى كارى معطل مى‌نمود او صبر مى‌كرد تا وى منصرف گردد، و هنگامى كه دست به دست كسى مى‌داد او را رها نمى‌كرد تا وى اقدام به جدايى كند، افراد حتى كودكان را به «كنيه» (بهترين نامها نزد عرب) صدا مى‌زد، و هرگز در ميان جمع ياران بصورتى كه بر ديگران برترى داشته باشد نمى‌نشست...» [2]

اثر هريك از اين امور اخلاقى براى تحت تأثير قرار دادن ديگران نيز بخواست خدا در بحثهاى آينده روشن خواهد شد.

7- ناگفته پيداست كه در اين بحث- مانند همه بحثهاى اجتماعى و هدفى- هرگز نبايد از وسائل و طرق غير صحيح براى رسيدن به مقصود، كه نفوذ در ديگران است، استفاده نمود، بنابراين تنها طرقى بايد ارائه داده‌

[1]. سوره توبه (9) آيه 128.

[2]. سوره توبه (9) آيه 128.