«ثَلاثَةٌ لا غِيبَةَ لَهُمْ: صاحِبُ الْهَوى وَالْفاسِقُ الْمُعْلِنُ بِفِسْقِهِ، وَالْامامُ الْجائِرُ» [1]

2- و نيز در حديث ديگرى از حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم نقل شده:

«لَيْسَ لِفاسِقٍ غِيبَةٌ» [2]

شخص فاسق غيبت ندارد.

3- و نيز در حديث ديگرى از آن حضرت صلى الله عليه و آله و سلم نقل شده:

«مَنْ الْقى‌ جِلْبابَ الْحَياءِ عَنْ وَجْهِهِ فَلا غِيبَةَ لَهُ» [3]

كسى كه پرده حيا را كنار بگذارد غيبت ندارد.

4- روايات متعددى كه در باب عدالت در «وسائل‌الشيعه» نقل شده است، از جمله، از امام صادق عليه السلام نقل شده:

«مَنْ عامَلَ النّاسَ فَلَمْ يَظْلِمْهُمْ وَحَدَّثَهُمْ فَلَمْ يَكَذِبْهُمْ وَواعَدَهُمْ فَلَمْ‌يُخْلِفْهُمْ كانَ مِمَّنْ حَرُمَتْ غِيبَتُهُ وَكَمُلَتْ مُرُوَّتُهُ وَظَهَرَ عَدْلُهُ وَوَجَبَتْ‌اخُوَّتُهُ» [4]

كسى كه در معامله با مردم ستم نكند و در سخن با آنان دروغ نگويد و دروعده تخلّف نكند، جزو كسانى است كه غيبتش حرام، شخصيتش كامل، عدالت او آشكار و برادرى با وى واجب است.

[1]. غزالى، احياءالعلوم؛ و بحار الانوار 72/ 253.

[2]. مجلسى، بحار الانوار 75/ 236.

[3]. مجلسى، بحار الانوار 75/ 232.

[4] حرّ عاملى، وسائل‌الشيعه، جلد 5، صفحه 393.