شرع دارد از او اجازه بگيرد.

مسأله 2208. هرگاه مالى را كه پيدا كرده موقع وضو گرفتن و نماز خواندن همراه داشته باشد، در صورتى كه قصدش اين است كه آن را به اين وسيله حفظ كند تا به دستور شرع درباره آن عمل نمايد اشكالى‌ندارد.

مسأله 2209. هرگاه كفش كسى را ببرند و كفش ديگرى به جاى آن بگذارند، چنانچه بداند كفشى كه مانده مال كسى است كه كفش او را برده و اين كار عمداً انجام شده و دسترسى به آن شخص نيست، مى‌تواند آن را به جاى كفش خود بردارد؛ و چنانچه دسترسى به حاكم شرع دارد از او اجازه بگيرد؛ و هرگاه قيمت آن از كفش خودش بيشتر باشد بايد هر وقت صاحب آن پيدا شد زيادى قيمت را به او بدهد و اگر از پيدا شدن او مأيوس شود زيادى را از طرف صاحبش صدقه مى‌دهد.

ولى اگر يقين دارد يا احتمال مى‌دهد كفشى كه مانده مال كسى نيست كه كفش او را برده، چنانچه از پيدا كردن صاحب آن مأيوس باشد بايد آن را صدقه دهد.

مسأله 2210. اگر مالى را كه پيدا كرده كمتر از يك درهم ارزش دارد مى‌تواند آن را در مسجد يا جاى ديگر بگذارد و از آن صرف نظر كند و اگر كس ديگرى آن را بردارد براى او حلال است.

مسأله 2211. در مواردى كه مال را از طرف صاحب اصلى آن در راه خدا صدقه مى‌دهند به سيّد يا غيرسيّد مى‌توان داد؛ و اگر خودش مستحق باشد نيز مى‌تواند بردارد.