نگهدارى آن كوتاهى، يا زياده‌روى نكرده باشد ضامن نيست. ولى اگر از طرف صاحبش صدقه دهد اگر صاحبش پيدا شد و به صدقه دادن راضى نشد بايد عوض آن را به او بدهد.

مسأله 2202. هرگاه كودك نابالغى مالى را پيدا كند احتياط واجب آن است كه ولىّ او اعلان نمايد و چنانچه تا يك سال صاحب آن پيدا نشد مطابق يكى از دستورهاى چهارگانه گذشته، آنچه مطابق مصلحت كودك است عمل مى‌نمايد.

مسأله 2203. هرگاه در اثناء سال كه مشغول اعلان كردن است مال از بين برود ضامن نيست، مگر اين‌كه در نگهدارى آن كوتاهى يا زياده‌روى كرده باشد.

مسأله 2204. هرگاه مالى را پيدا كند و به گمان اين‌كه مال خود اوست بردارد، بعد بفهمد مال او نيست، نمى‌تواند آن را در همان‌جا بيندازد، بلكه بايد مطابق دستورى كه گذشت تا يك سال اعلان نمايد؛ و اگر با پاى خود آن را تكان دهد اين حكم را ندارد، هر چند خود اين كار اشكال دارد.

مسأله 2205. بايد درموقع اعلان كردن طورى بگويد كه نشانه‌هاى آن روشن نشود و اگر كسى آمد و نشانه‌هاى آن را داد بطورى كه اطمينان حاصل شد مال اوست بايد به او بدهد؛ ولى لازم نيست نشانه‌هايى را كه بيشتر اوقات صاحب مال هم ملتفت آن نيست بگويد.

مسأله 2206. مالى كه پيدا كرده اگر قيمت آن يك درهم يا بيشتر باشد چنانچه اعلان نكند و آن را در مسجد يا جاى ديگرى كه محلّ اجتماع مردم است بگذارد و از بين برود، يا ديگرى آن را بردارد كسى كه آن را در آغاز پيدا كرده است ضامن است.

مسأله 2207. هرگاه مالى پيدا كند كه اگر بماند فاسد مى‌شود مانند بسيارى از غذاها و ميوه‌ها بايد تا مدّتى كه فاسد نمى‌شود آن را نگه دارد، بعد قيمت كند و خودش آن را مصرف نمايد يا بفروشد و پولش را نگه دارد و اگر صاحب آن پيدا نشد از طرف او صدقه دهد و احتياط مستحب آن است كه اگر دسترسى به حاكم‌