11. بوسيدن همسر بدون قصد بيرون آمدن منى و هر كارى كه شهوت را به حركت در آورد، امّا اگر به قصد بيرون آمدن منى باشد روزه او باطل مى‌شود.

مواردى كه قضا و كفّاره واجب است‌

مسأله 1399. كارهايى كه روزه را باطل مى‌كند اگر عمداً و با علم و اطّلاع انجام دهد، علاوه بر اين‌كه روزه او باطل مى‌شود و قضا دارد، كفّاره نيز دارد؛ ولى اگر به خاطر ندانستن مسأله باشد كفّاره ندارد، ولى قضاى آن واجب است.

مسأله 1400. هرگاه به واسطه بى‌اطّلاعى و ندانستن مسأله، كارى انجام دهد كه مى‌داند حرام است، ولى نمى‌دانسته روزه را باطل مى‌كند، قضا دارد ولى كفّاره ندارد.

كفّاره روزه‌

مسأله 1401. كفّاره روزه يكى از سه چيز است: آزاد كردن يك بنده، يا دو ماه روزه گرفتن، يا شصت فقير را سير كردن (و اگر به هر كدام يك‌ «مُد» كه تقريباً 750 گرم است گندم يا جو يا مانند آنها بدهد كافى است). و در زمان ما كه بنده آزاد كردن موضوع ندارد در ميان دو چيز ديگر مخيّر است و به جاى گندم مى‌تواند مقدار نانى بدهد كه گندم آن به اندازه يك‌ «مُد» است. همچنين پرداخت پولى به جاى‌ «مُد» كافى نيست مگر اين‌كه يقين داشته باشد فقير، آن را صرف نان مى‌كند.

مسأله 1402. هرگاه هيچ يك از اين سه كار ممكن نشود، هر مقدار «مُد» كه مى‌تواند به فقرا اطعام كند و اگر نتواند بايد 18 روز روزه بگيرد و اگر نتواند هر چند روز كه مى‌تواند به جا آورد و اگر نتواند استغفار كند و همين اندازه كه در قلب بگويد:

«استغفراللَّه» كافى است؛ و واجب نيست بعداً كه قدرت پيدا كرد كفّاره را بدهد.

احكام كفّاره روزه‌

مسأله 1403. كسى كه شصت روزه را براى كفّاره انتخاب كرده، احتياط واجب آن‌