مسأله 1210. پسر بزرگتر هنگام قضاى نماز و روزه پدر و مادر بايد به تكليف خود عمل كند، يعنى دستورات نماز و روزه را مطابق حكم مرجع تقليد خود به جا آورد.

مسأله 1211. كسى كه خودش نماز و روزه قضا دارد و نماز و روزه پدر و مادر نيز بر او واجب شده، هركدام را اوّل به جا آورد صحيح است.

مسأله 1212. هرگاه پسر بزرگتر در موقع مرگ پدر يا مادر نابالغ يا ديوانه بوده، هر وقت بالغ و عاقل شود بايد نماز و روزه پدر يا مادر را قضا نمايد.

نماز استيجارى‌

مسأله 1213. اجير گرفتن براى قضاى نماز و عبادتهاى ديگر از طرف اموات خالى از اشكال نيست، مگر در حج. و اگر كسى بخواهد در عبادتهاى ديگر اجير بگيرد وجهى را كه مى‌پردازد به صورت هديه باشد و عملى كه اجير انجام مى‌دهد به صورت تبرع، امّا به جا آوردن نماز و روزه قضا و همچنين نماز و روزه مستحبّى به قصد قربت و بدون گرفتن اجرت اشكالى ندارد.

مسأله 1214. انسان مى‌تواند براى بعضى از كارهاى مستحب مانند زيارت قبر پيغمبر صلى الله عليه و آله و امامان عليهم السلام از طرف زندگان اجير شود، ولى احتياط واجب آن است كه پول را براى مقدّمات كار بگيرد. و نيز مى‌تواند اعمال مستحبّى را انجام دهد و ثواب آن را به اموات يا زنده‌ها هديه نمايد.

مسأله 1215. كسى كه براى نماز قضاى ميّت اجير شده، بايد مسائل نماز را بخوبى بداند و قرائت او صحيح باشد.

مسأله 1216. شخصى كه مى‌خواهد از طرف ديگرى نماز يا روزه، يا عبادت ديگرى، به جا آورد بايد در موقع نيّت، ميّت را معيّن كند، لازم نيست اسم او را بداند، همين اندازه كه علامت و نشانه‌اى براى او در قصد و نيّت خود قرار دهد كافى است.

مسأله 1217. شخص نايب بايد خود را به جاى ميّت فرض كند و عبادتى را كه بر