حوائج آن مستحبّ است؛ و نيز مستحبّ است كسى كه مى‌خواهد به مسجد برود خود را خوشبو كند و لباس پاكيزه بپوشد و ته كفش خود را به هنگام ورود به مسجد وارسى كند كه آلوده نباشد؛ و شايسته است موقع داخل شدن پاى راست و موقع بيرون آمدن پاى چپ را بگذارد؛ و زودتر به مسجد آيد و ديرتر از مسجد بيرون رود.

مسأله 837. وقتى انسان وارد مسجد مى‌شود مستحبّ است دو ركعت نماز به قصد تحيّت و احترام مسجد بخواند؛ و اگر نماز واجب‌يا مستحبّ ديگرى‌بخواند كافى است.

مسأله 838. خوابيدن در مسجد و سخن گفتن درباره كارهاى دنيا و خواندن اشعارى كه نصيحت و مانند آن در آن نباشد مكروه است و همچنين انداختن آب دهان و بينى و اخلاط سينه در مسجد و بلند كردن صدا و داد و فرياد و آنچه با موقعيّت مسجد منافات دارد، مكروه مى‌باشد.

مسأله 839. بردن بچّه به مسجد نه تنها مكروه نيست، بلكه كارى پسنديده است، ولى مجانين را نبايد به مسجد برد.

مسأله 840. كسى كه سير و پياز و مانند اينها خورده و بوى دهانش مردم را آزار مى‌دهد، مكروه است به مسجد برود.

اذان و اقامه‌

مسأله 841. مستحبّ است پيش از نمازهاى يوميّه، اذان و اقامه بگويند؛ و بهتر است حتّى الامكان ترك نشود، مخصوصاً «اقامه»؛ ولى براى نماز عيد «فطر» و «قربان» و نمازهاى واجب ديگر، اذان و اقامه نيست، بلكه سه مرتبه به اميد مطلوبيّت پروردگار بگويند: «الصّلاة»؛ و نيز مستحبّ است به عنوان تبرّك و اميد ثواب در روز اوّل كه بچّه به دنيا مى‌آيد، يا پيش از آن كه بند نافش بيفتد، در گوش‌