امام فرمود: علّت آن را مى‌دانى؟ عرض كردم: نه، حضرت فرمود: به خاطر اين كه مردم- در اثر رباخوارى- از كارهاى خير و شايسته (مانند قرض الحسنه) بازنمانند.

(1) 2- قال الصادق عليه السّلام: انّما حرّم اللّه عزّ و جلّ الرّبا لكيلا يمتنع النّاس من اصطناع المعروف. [1] فرمود: «علّت حرمت ربا اين است كه مردم از كارهاى خير و شايسته بازنمانند». و روايات متعدد ديگرى كه نزديك به همين مضمون است. [2]

(2)

منظور از «اصطناع معروف» (انجام كار نيك) در اينجا چيست؟

منظور قرض الحسنه است‌ [3] كه يكى از مهمترين كارهاى عاطفى در جامعه بشرى است؛ بلكه از صدقه هم برتر و مهمتر است، به همين جهت در روايتى وارد شده است كه صدقه 10 حسنه و ثواب دارد و قرض الحسنه 18 ثواب دارد! [4]

[1]- وسايل الشيعة، جلد 12، ابواب الربا، باب 1، حديث 4.

[2]- وسايل الشيعة، جلد 12، ابواب الربا، باب 1، حديث 9 و 10 و 11.

[3]- همانطور كه در روايت محمد بن سنان حديث 11، باب 1، من ابواب الربا، جلد 12 وسايل الشيعة، اين معنى آمده است كه امام رضا (ع) فرمودند: و تركهم القرض و القرض صنايع المعروف.

[4]- قسمت اخير اين روايت، در كتاب وسايل الشيعة، جلد 13، ابواب الدين و القرض، باب 6، حديث 4، آمده است، طبق اين روايت، امام صادق (ع) فرمودند: القرض الواحد بثمانية عشر و ان مات حسبتها من الزّكاة: «قرض الحسنه 18 حسنه دارد و اگر صاحب پول از دنيا برود همان قرض الحسنه از زكاة كفايت مى‌كند» ولى مضمون ذكر شده در متن، بطور كامل در روايتى از مستدرك الوسائل، جلد 2، طبع قديم، ابواب الدين و القرض، باب 6، حديث 3 به نقل از ابو الفتوح رازى چنين آمده است: قال رسول اللّه (ص): رايت مكتوبا على باب الجنّة الصّدقة بعشرة و القرض بثمانية عشر فقلت يا جبرئيل و لم ذلك؟ و الّذى يتصدّق لا يريد الرّجوع و الّذى يقرض يعطى لان يرجعه فقال نعم هو كذلك و لكن ما كل-