نام کتاب : ربا و بانكدارى اسلامى نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 129
حسابهاى جارى گفته شد مىآيد- و همانطور كه گذشت اين نوع حسابها نوعى
امانتگذارى شبيه به وام است- به همين جهت در اين مورد بحث نمىكنيم و سخن را
تكرار نمىنماييم و خوانندگان محترم را به همان بحث ارجاع مىدهيم.
(1)
فلسفه حسابهاى پسانداز
فلسفه اين نوع حسابها، خارج ساختن پول و سرمايه از ركورد و استفاده بهينه از
آن مىباشد؛ مثلا كسى مىخواهد خانهاى بخرد ولى با پول موجودش قدرت خريد آن را
ندارد و از طرفى اگر پول در دستش بماند خرج مىشود يا لااقل معطل مىماند، به همين
جهت آن را به بانك مىسپارد و كم كم بر آن اضافه مىكند تا پول مورد نظر آماده
شود، كه در اينجا هم پول از ركود خارج شده و بانك از آن استفاده نموده است و هم
صاحب پول استفاده بهترى از آن مىكند. بنابراين، اين گونه حسابها نيز نوعى امانت
همراه با وكالت در تبديل است كه نتيجه وام را دارد.
(2)
حكم شرعى حسابهاى پسانداز و جوايز آنها
پسانداز نزد بانكها كار مشروع و جايزى است و تنها نقطه مبهمى كه در آن وجود
دارد هدايا و جوايزى است كه بانكها بر اساس قرعهكشى به صاحبان اين حسابها
مىپردازند، كه ان شاء اللّه اين جوايز و قرعهكشىها جنبه واقعى و جدّى دارد (نه
تبليغات دروغين!)
(3) اين مسأله برمىگردد به مباحث
گذشته كه درباره ربا گفته شد، يعنى اگر اين هدايا و جوايز در ضمن قرارداد حسابهاى
پسانداز شرط شود ربا محسوب مىشود و حرام است، اما اگر «شرط» نشود بلكه «داعى» و
انگيزه، براى افتتاح اين نوع حسابها باشد اشكالى ندارد. [1]