نام کتاب : تعزير و گستره آن نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 67
اشارهاى قناعت كرديم.
گروه سوم: رواياتى كه از تعزير به كلماتى مانند «ضرب»، «جلد» و «سوط» تعبير
كرده است.
1- مانند آنچه در مورد «شاهد زور» گذشت، كه «يجلّد حدّا ليس له وقت» [1] 2- سماعه
مىگويد: يكى از ائمّه عليه السّلام فرمود:
«من سرق خلسة خلسها لم يقطع و لكن
يضرب ضربا شديدا [2]؛ دست
سارقى كه چيزى را از ديگرى ربوده قطع نمىشود، ولى تعزير شديد دارد.»
3- امام صادق عليه السّلام از پدرش امام باقر عليه السّلام در مورد شخصى كه به
ديگرى گفته بود: «اى شارب الخمر! اى گوشت خوك خوار!» فرمود: «لا حدّ عليه و لكن
يضرب اسواطا [3]؛
حدّ شرعى بر او جارى نمىشود، ولى چند تازيانه مىخورد.» نتيجه اين كه اين
گروه از روايات كه در مورد تعزير از تعبيراتى همچون «جلد» و «ضرب» و «سوط» استفاده
كرده، نشان مىدهد كه تعزير منحصر در شلّاق است. علاوه بر روايات مذكور در
گروههاى سهگانه، برخى از كتب فقهى و لغوى نيز تعزير را به تازيانه تفسير
كردهاند.
اضافه بر اين، مقتضاى «اصالة عدم ايذاء مؤمن» نيز انحصار تعزير در تازيانه
است. زيرا هنگامى كه شك كنيم آيا تعزير فقط شلّاق و تازيانه است، يا شامل هر نوع
مجازاتى مىشود؟ مقتضاى اصل مورد اشاره آن است كه به
[1]. وسائل الشيعة، جلد 18، ابواب
بقيّة الحدود، باب 11، حديث 1 و 2.
[2]. وسائل الشيعة، جلد 18، ابواب حدّ
السرقة، باب 12، حديث 5.
[3]. وسائل الشيعة، جلد 18، ابواب حدّ
القذف، باب 19، حديث 10.
نام کتاب : تعزير و گستره آن نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 67