طرفداران مرتبه سوم به دو روايت استناد جسته‌اند:

1- يونس در روايت معتبرى از امام هفتم عليه السّلام چنين نقل مى‌كند:

«اصحاب الكبائر كلّها اذا اقيم عليهم الحدّ مرّتين قتلوا فى الثّالثة: تمام آلودگان به گناهان كبيره، هرگاه دو بار حدود بر آنها جارى شود، در مرتبه سوم به قتل مى‌رسند.»

اين روايت از نظر سند معتبر، و از جهت دلالت روشن است. زيرا كبائر شامل جرائم تعزيرى نيز مى‌گردد، همان گونه كه حدّ معناى عام و گسترده‌اى دارد، و تعزيرات را نيز در بر مى‌گيرد.

نقد و بررسى‌

اشكال مهمّى كه متوجّه اين روايت مى‌شود اين است كه غالب فقهاى ما مطابق آن، حتّى در مباحث حدود فتوى نداده‌اند، تا چه رسد به تعزيرات كه مجازات آن از حدود خفيف‌تر است، و با توجّه به إعراض اصحاب و روى گردانى از عمل به آن، امكان استناد به روايت مذكور وجود ندارد.

2- ابو بصير مى‌گويد:

از او پرسيدم كه اگر شهود شهادت بر رباخوارى شخصى بدهند چه حكمى دارد؟

«قال: يؤدّب، فان عاد ادّب، فان عاد قتل‌ [1]؛

در مرحله اوّل تعزير مى‌شود، و چنانچه مجدّدا به آن روى آورد در دومين مرتبه نيز تعزير مى‌گردد، امّا اگر بار سوم آلوده آن شد به قتل مى‌رسد.»

[1]. وسائل الشيعة، جلد 18، ابواب حدّ الزنا، باب 20، حديث 3.