3- علّامه حلّى‌

در تحرير الاحكام چنين نوشته است:

«كل من استحل شيئا من المحرمات المجمع على تحريمها كالميتة و الدم و لحم الخنزير و الزنا كان مرتدا ... و ان تناول شيئا من ذلك محرما له كان عليه التعزير، فان عاد بعد ذلك عزر و غلظ عقابه، فان تكرر منه فعل به كما فعل اوّلا و يغلظ زيادة، فان عاد فى الرابعة قتل‌ [1]؛

هر كس چيزى از محرّماتى كه اجماع بر تحريم آن وجود دارد را، مانند مردار و خون و گوشت خوك و زنا، حلال بشمرد از دين اسلام خارج شده، و احكام مرتد دارد ... و چنانچه چيزى از خوردنيهاى حرام را بخورد، در حالى كه معتقد به حرمت آن است، تعزير مى‌شود، و چنانچه پس از تعزير مجدّدا آلوده آن شد، همانند بار اوّل بلكه شديدتر مجازات مى‌گردد، و اگر بازهم به سراغ آن گناه رفت، در مرحله چهارم اعدام مى‌شود.»

4- ابن ادريس‌

مى‌گويد:

«من تناول شيئا من ذلك محرما له ... فان كان ذلك ميتة كان عليه التعزير، فان عاد بعد ذلك عزر و غلظ عقابه، فان تكرر منه ذلك دفعات و اقلها ثلاث قتل‌ [2]؛

اگر شخصى گوشت مردارى بخورد تعزير مى‌شود، و چنانچه پس از تعزير، آن جرم را تكرار نمايد تعزير شديدترى مى‌شود، و در صورتى كه براى بار سوم آن را بجا آورد به قتل رسد.»

نتيجه اين كه اصل حكم به قتل در صورت تكرار جرائم، و اجراى تعزير پس از هر بار، در بين فقها مشهور است. امّا اين كه در مرتبه سوم كشته مى‌شود، يا در مرتبه چهارم، اختلاف نظر وجود دارد.

[1]. تحرير الاحكام، جلد 2، صفحه 227 (به نقل از مرآت العقول، جلد 23، صفحه 250).

[2]. سلسلة الينابيع الفقهيّه، جلد 23، صفحه 250.