فصل هشتم: محدوده عفو حاكم شرع در تعزيرات‌

در اين مورد سه نظريّه وجود دارد:

1- حاكم شرع بطور مطلق حقّ عفو دارد؛ چه در جرائمى كه جنبه حقوق اللّه دارد، يا حقوق النّاس، و چه اين كه با اقرار ثابت شود، يا از طريق بيّنه، يا علم قاضى باشد.

2- محدوده عفو حاكم شرع در مجازاتهاى تعزيرى، جرائمى است كه جنبه حقوق اللّه دارد. مانند مقدّمات زنا (مثل خوابيدن زن و مرد اجنبى در بستر واحد، و تقبيل و مانند آن.)

3- حاكم شرع در صورتى حقّ عفو دارد كه جرم با اقرار متّهم ثابت گردد.

كلمات فقها

فقها اين مطلب را در بحث تعزيرات مطرح نكرده‌اند، در حالى كه شديدا محلّ ابتلا و مورد نياز است، ولى در باب حدود به سراغ آن رفته‌اند و ما بناچار كلمات فقها در بحث حدود را نقل مى‌كنيم:

[قائلين به تفصيل بين حقوق اللّه و حقوق النّاس‌]

1- صاحب رياض‌

معتقد است:

«ثم ان هذا فى حدود اللّه سبحانه، و اما حقوق الناس فلا يسقط الحد الا