بخش اوّل‌

1- و من خطبة له عليه السّلام يذكر فيها ابتداء خلق السّماء و الارض و خلق آدم و فيها ذكر الحجّ و تحتوى على حمد اللّه و خلق العالم و خلق الملائكة و اختيار الانبياء و مبعث النّبي و القرآن و الأحكام الشّرعيّة:

الحمد للّه الّذى لا يبلغ مدحته القائلون و لا يحصي نعماءه العادّون و لا يؤدّي حقّه المجتهدون. الّذى لا يدركه بعد الهمم و لا يناله غوص الفطن، الّذى ليس لصفته حدّ محدود، و لا نعت موجود، و لا وقت معدود، و لا اجل ممدود، فطر الخلائق بقدرته و نشر الرّياح برحمته و وتّد بالصّخور ميدان أرضه.

ترجمه‌

از خطبه‌هاى آن حضرت كه در آن از آغاز آفرينش آسمان و زمين و آفرينش آدم سخن مى‌گويد و در آن اشاره‌اى به فريضه حج نيز شده است.

ستايش مخصوص خداوندى است كه ستايشگران هرگز به مدح و ثناى او نمى‌رسند و حسابگران (زبردست) هرگز نعمتهايش را شماره نمى‌كنند و تلاشگران هرگز قادر به اداى حقّ او نيستند. همان خدايى كه افكار بلند و ژرف‌انديش، كنه ذاتش را درك نكند و غوّاصان هوشمند (درياى علوم و دانشها) دسترسى به كمال هستى‌اش پيدا ننمايند، همان كسى كه براى صفاتش حدّى نيست و توصيفى براى بيان اوصافش وجود ندارد و نه وقت معيّنى و نه سرآمد مشخصى براى ذات پاك اوست. مخلوقات را با