نام کتاب : پيام امام امير المومنين(ع) نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 275
نيك الهى دانستهاند كه سرآغازش توحيد است ولى تفسيرى كه در بالا گفته شد صحيحتر
به نظر مىرسد.
بعد از تحكيم پايههاى شهادت به توحيد و يگانگى خدا به سراغ دوّمين و مهمترين
اصل بعد از توحيد يعنى شهادت به نبوّت مىرود و مىفرمايد: «من گواهى مىدهم كه
محمّد بنده و فرستاده اوست» (و اشهد انّ
محمّدا عبده و رسوله).
آرى پيش از آن كه رسول خدا باشد بنده خاصّ او بود و تا بنده خاص نباشد به مقام
رسالت نمىرسد ضمنا پاسخى است به آنها كه رسولان خدا را تا سر حدّ الوهيت بالا
مىبردند و بزرگترين افتخار آنان را كه عبوديتشان بود از آنها مىگرفتند.
سپس رسالت و مأموريت پيامبر را اين چنين توصيف مىكند، مىفرمايد:
«او را با دين و آيين آشكار و نشانه
روشن و كتاب نوشته شده و نور درخشان و روشنايى تابنده و امر و فرمان قاطع و
بىپرده فرستاد» (ارسله بالدّين المشهور و العلم المأثور [1] و الكتاب
المسطور و النّور السّاطع [2] و الضّياء اللّامع و الامر الصّادع [3]).
در اين كه اين تعبيرات ششگانه عميق و پر محتوا اشاره به چه امورى است تفسيرهاى
گوناگونى وجود دارد.
نخست اين كه «دين مشهور» اشاره به آيين اسلام و «علم مأثور» اشاره به معجزات و
«كتاب مسطور» اشاره به قرآن و «نور ساطع» اشاره به علوم الهى
[1] «مأثور» از ماده «اثر» به معنى
علامت و نشانهاى است كه از چيزى باقى مىماند و به همين دليل علوم بازمانده از
پيشينيان را «علم مأثور» مىنامند.
[2] «ساطع» از ماده «سطوع» به معناى
منتشر ساختن است و به معنى بلند شدن و بر افراشته شدن نيز آمده است بنا بر اين نور
ساطع به معنى روشنايى گسترده و منتشر است.
[3] «صادع» از ماده «صدع» در اصل به
معنى ايجاد شكاف در اجسام سفت و محكم است سپس به هر گونه قاطعيّت اطلاق شده است.
نام کتاب : پيام امام امير المومنين(ع) نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 275