گاه تشبيهاتى است به امور طبيعى در عالم گياهان و حيوانات و مانند آن و به هر حال اين مثالها به قدرى پر جاذبه و گويا و پر محتواست كه مى‌توان آن را يكى از نكات اعجاز قرآن شمرد و همان طور كه قرآن مى‌گويد، دقّت و تدبّر در اين مثالها موجب بيدارى عقلها و خردهاست: «وَ لَقَدْ ضَرَبْنا لِلنَّاسِ فِي هذَا الْقُرْآنِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ»، ما در اين قرآن از هر گونه مثال براى مردم ذكر كرديم تا متذكّر (و بيدار) شوند». [1] امام (ع) در بخشى كه در بالا در بيان جامعيّت قرآن گذشت، مخصوصا بر اين نكته تأكيد فرموده و همه مسلمانان را به آن توجه داده است.

[1] سوره زمر، آيه 27.