4- آنها كه اشك مى‌ريختند چرا كه توان انفاق نداشتند!

قرآن در آيات زير از مؤمنان پاكبازى سخن مى‌گويد كه به خاطر عدم توانايى بر انفاق در راه خدا (براى جبهه و جهاد) چشمانشان پر اشك بود، خداوند به آنها دلدارى مى‌دهد، و دستورى كه جانشين انفاق است به آنها مى‌دهد، بشنويد:

لَيْسَ عَلَى الضُّعَفَاءِ وَلَا عَلَى الْمَرْضَى‌ وَلَا عَلَى الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ مَا يُنْفِقُونَ حَرَجٌ إذا نَصَحُوا لِلَّهِ وَرَسُولِهِ عَلَى الْمُحْسِنِينَ مِن سَبيلٍ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحيمٌ وَلَا عَلَى الَّذِينَ إِذَا مَآ أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لَاأَجِدُ مَآ أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّواْ وَّأَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُواْ مَايُنفِقُونَ‌

بر ضعيفان و بيماران و آنها كه وسيله‌اى براى انفاق (در راه جهاد) ندارند ايرادى نيست (كه در ميدان مبارزه شركت نكنند) هر گاه براى خدا و رسولش خيرخواهى كنند (و از آنچه در توان دارند مضايقه ننمايند. چه‌