محروميّت‌هاى گوناگون مادّى و اجتماعى است كه از ميان رفتن آنها زمينه اين گونه جرايم و جنايات را از ميان مى‌برد، و در چنان محيطى از تعداد كسانى كه مشمول مجازات مى‌شوند به درجات كاسته شده وحشتى كه از كثرت مجازات شوندگان در نخستين برخورد با اين مسأله براى بعضى بوجود مى‌آيد، منتفى مى‌گردد.

البتّه اين سخن به آن معنا نيست كه اگر فى‌المثل در محيطى، قسمتى از برنامه‌هاى اسلام در زمينه‌هاى تربيتى يا مبارزه با فقر اجرا نشود، بايد از بقيه به كلّى صرف نظر كرد، بلكه منظور اين است كه اين برنامه‌ها چون به يكديگر پيوستگى دارد اگر همه با هم پياده شود اثر بهترى خواهد بخشيد.

«پايان»