است كه دانه را بكاريم و خوب تغذيه و تنفس كند، سبز شود و رشد نمايد.

در غير اين شرائط رشد آن ممكن نيست، انتخاب اين شرائط و فراهم كردن اين مقدمات نياز به عقل و علم و دانش دارد.

2- هر موجودى اثرى مخصوص به خود دارد، آب و آتش هر كدام اثرى مخصوص به خود دارند كه از آنها جدا نمى‌شود و همواره از قانون ثابتى پيروى مى‌كنند.

3- تمام اعضاى موجودات زنده با يكديگر همكارى دارند، به عنوان نمونه همين بدن انسان كه خود عالمى است، در وقت عمل تمام اعضايش خود آگاه و ناخودآگاه با هماهنگى خاصّى كار مى‌كنند، مثلًا اگر خطرى پيش آيد همگى براى دفاع بسيج مى‌شوند، اين ارتباط و همكارى نزديك، نشانه ديگرى از نظم در جهان هستى است.

4- يك نگاه به صحنه جهان آشكار مى‌سازد كه نه تنها اعضا و پيكر يك موجود زنده بلكه تمام موجودات مختلف جهان نيز هماهنگى مخصوصى با هم دارند، مثلًا براى پرورش موجودات زنده آفتاب مى‌تابد، ابر مى‌بارد، نسيم مى‌وزد، و زمين و منابع زمينى نيز كمك مى‌كنند، اين‌ها نشانه وجود يك نظام معيّن در عالم هستى است.