- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : 110 سرمشق از سخنان حضرت على (ع) نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 18 | ||||
|
متفاوت داشت، ولى طبق تفسير دوم عفو و بخشش گاه در مورد شخص «كريم» و گاه نسبت به شخص «لئيم» كه مرتكب خطا شده‌اند و مورد عفو قرار گرفته‌اند، مى‌باشد. طبق اين تفسير معناى روايت چنين مى‌شود: اگر آدم‌هاى كريمِ خطاكار مورد عفو قرار گيرند موجب إصلاح آنان مى‌گردد، ولى عفو انسان‌هاى پست و لئيم نه تنها موجب اصلاح آنان نمى‌شود، بلكه از آن سوء استفاده مى‌كنند و جسور و جرى شده و به فساد بيش‌تر مى‌پردازند، پس نتيجه عفو آنان إفساد است. پيام اخلاقى اين روايت اين است كه عفو و گذشت هم حساب و كتابى دارد، هنگامى كه پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله مكّه را فتح كرد، فرمان عفو عمومى صادر فرمود «1». اين عفو و گذشت اثر بسيار مطلوبى در غالب مردم مكّه گذارد، ولى چند نفر را كه اصلاح‌پذير نبودند استثناء كرد و فرمان قتل آن‌ها را صادر نمود. قرآن مجيد در مورد ثمره اين عفو عمومى مى‌فرمايد: «يَدْخُلُونَ فى دينِ اللَّهِ افْواجاً»؛ آن‌ها (مردم مكّه) به صورت گروه گروه به دين اسلام مى‌گرويدند» «2». اين اقبال عمومى به اسلام، كه بدون هرگونه اجبار و اكراهى بود، ثمره عفو و بخشش پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله بود. اين مسأله براى همه، مخصوصاً براى رهبران جامعه، درس بزرگى است. عفو و بخشش در آيات قرآن مجيد و روايات، به صورت گسترده مطرح شده است كه اين مختصر جاى طرح همه آن آيات نيست «3». |
||||
| نام کتاب : 110 سرمشق از سخنان حضرت على (ع) نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 18 | ||||
|
www.eShia.ir