7 مسند ابن حنبل‌- به نقل از ابو امامه-: كسى از پيامبر خدا پرسيد:

گناه چيست؟ فرمود: «آن‌گاه كه چيزى در سينه‌ات اضطراب ايجاد كرد، آن را وا گذار».

8 مسند ابن حنبل‌- به نقل از ابو ثعلبه خشنى-: به پيامبر خدا گفتم:

اى پيامبر خدا! مرا از آنچه بر من حلال و حرام است، آگاه ساز. پيامبر صلى الله عليه و آله نفس عميقى كشيد و به دقّت نگريست و فرمود: «نيكى، آن است كه دل با آن آرام گيرد و قلب با آن اطمينان يابد؛ و گناه، آن است كه جان به آن آرام نشود و قلب با آن اطمينان نيابد، هر چند فتوادهندگانْ تو را [بر خلاف آنچه احساس مى‌كنى،] فتوا دهند».

9 الزهد- به نقل از عبد الرحمان بن معاوية بن حُديج-: مردى از پيامبر خدا پرسيد: چه چيز بر من حلال و چه چيز بر من حرام است؟

پيامبر خدا سكوت كرد.

وى سؤال خود را سه بار تكرار كرد. پيامبر صلى الله عليه و آله در هر سه بار، سكوت نمود و آن گاه فرمود: «سؤال‌كننده چه كسى بود؟».

گفتم: من، اى پيامبر خدا!

پيامبر صلى الله عليه و آله، در حالى كه با دو انگشت خود تلنگر مى‌زد، فرمود: «آنچه را دلت ناشايسته مى‌بيند، وا گذار».

10 المعجم الكبير- به نقل از واثلة بن اسقع-: در مسجد خَيْف به چشم پيامبر صلى الله عليه و آله ديده شدم. يارانش به من گفتند: اى واثله! از جلوى چشم پيامبر دور شو! پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «وا گذاريدش؛ آمده است تا بپرسد».