حتمى شده است در حقّ كسى كه در دنيا به وى نيكى كرده باشد.

658 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: چون روز قيامت شود، بهشتيان در صف‌هايى، و دوزخيان نيز در صف‌هايى فراهم آيند. فردى از صف‌هاى دوزخيان به شخصى از صف‌هاى بهشتيان مى‌نگرد و مى‌گويد: فلانى! آيا آن روز را كه در دنيا به تو نيكى كردم، به ياد نمى‌آورى؟

پس، آن بهشتى دست او را مى‌گيرد و مى‌گويد: خداوندا! اين شخص، در دنيا به من نيكى كرده است. به‌

به او گويند: «دست او را بگير و به سبب رحمت الهى، او را وارد بهشت كن».

659 تاريخ دمشق‌- به نقل از ابن عبّاس-: پيامبر خدا فرمود: «براى بينوايان هم، دولتى و نوبتِ گشايشى است».

گفتند: دولت آنان چيست، اى پيامبر خدا؟

فرمود: «چون روز قيامت شود، به آنان گويند: بنگريد، هر كس را كه در راه خدا به شما طعام يا پوشاكى داده و يا سيرابتان كرده است، به بهشت ببريد».

660 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: روز قيامت منادى ندا مى‌دهد: «تهيدستان امّت محمّد صلى الله عليه و آله كجايند؟». آنان برمى‌خيزند و در صف‌هاى قيامت به صف مى‌شوند.

[به آنان گفته مى‌شود:] «آگاه باشيد! هر كس يك نوبت سيرتان كرده، يا سيرابتان ساخته و يا شما را با جامه‌اى كهنه يا نو پوشانده است، دستش را بگيريد و او را به بهشت وارد كنيد».

پيوسته، كسى به همراهش آويخته است و مى‌گويد: اى پروردگار جهانيان! اين، سيرابم كرده است. ديگرى مى‌گويد: اين، مرا پوشانده است. پس هيچ تهيدستى از تهيدستان امّت محمّد، چه كوچك و چه بزرگ، نمى‌ماند، مگر آن كه خداى‌متعال، همه را وارد بهشت مى‌كند.

661 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: چون روز قيامت شود، خداوند، همه اوّلين و آخرين را