2. حسين بن احمد بن موسى بن هُدبه (/ هديّه).[1] 3. حسين بن عبيد اللَّه غضايرى.[2] 4. محمّد بن محمّد بن نعمان (شيخ مفيد).[3] نجاشى رحمه الله در مواردى[4] با واسطه سه استاد اخير، از ابن قولويه نقل كرده است.
هفتم. «عدّه» اى كه از حسن بن حمزه طبرى، معروف به مرعش[5] روايت كردهاند:
1. احمد بن على بن نوح سيرافى.[6] 2. حسين بن عبيد اللَّه غضايرى.[7] 3. محمّد بن محمّد بن نعمان (شيخ مفيد).[8] هشتم. «عدّه» اى كه از حسن بن محمّد بن يحيى، معروف به ابن اخى طاهر[9] روايت كردهاند:
1. حسين بن عبيد اللَّه غضايرى.[10] 2. محمّد بن عثمان بن حسن نصيبى.[11] نهم. «عدّه» اى كه از على بن حَبَشى بن قونى، كاتب كوفى،[12] روايت كردهاند:
1. احمد بن عبد الواحد، ابن عبدون.[13] 2. حسين بن عبيد اللَّه غضايرى.[14]